Filmde Müziğin Duygusal Etkisi
Bir Hayal İkilisi Sinemanın en önemli yapıtlarının müzikleri olmadan nasıl olacaklarını hayal etmek zordur. O kadar ün kazanacaklar mıydı? Bilinen ve saygı duyulan eserler haline gelirler miydi? Kısa cevap muhtemelen hayır olacaktır. Film müziklerinin kullanımı, son ürün için hayati öneme sahip olabilir ve bazı durumlarda, görsel unsurlardan daha hatırlanabilir olabilir.
Yıllar boyunca, birçok müzik, kültürel olarak sembolik hale gelerek, güçlü bir duygusal bağlantı yaratır. Örneğin, Spielberg’in Jaws adlı filmi, insanların okyanusa -veya herhangi bir su kütlesine- girmekten korkmasına neden olan film. Kötü niyetli bir köpekbalığı düşünürken, aklımıza gelen ses o ürkütücü “dun dun… dun dun…” dır. John Barry’nin “James Bond Teması” da başka bir klasik örnektir. Bu düzenleme, sadece bir orkestral vuruşu duyduğunuzda, herkesi bir gizli ajan gibi hissettirebilir.
Bazen ünlü bir müzisyen, şarkıcı veya söz yazarı, bir filmin müziklerini yaratmakla görevlendirilir ve bazen de ana karakter rolünü üstlenir. Daft Punk’ın futuristik estetiği ve müzik tarzı, Tron: Legacy filmiyle ilgili görevlerinde mükemmeldi, aynı şekilde
